Rzymskie Koloseum

Koloseum przedstawiane jest często jako wizytówka Wiecznego Miasta. Jego powstanie datowane jest na lata 70 – 80 n.e. Wzniesiony został przez dynastię Flawiuszów i w starożytności określany był oficjalnie jako Amfiteatr Flawiuszów.

Jest to potężna budowla o owalnym kształcie, która w czasach swojej świetności była miejscem rozgrywania igrzysk, w skład których wchodziły między innymi walki gladiatorów, zapasy oraz walki wodne, czyli tzw. naumachie. Wnętrze Koloseum zaopatrzone było w system zapadni i podnośników dla zwierząt i ludzi. Podłoga natomiast wyłożona była wodoodpornym płótnem, na które wysypywano później piasek, w który wsiąkać miała krew pokonanych uczestników igrzysk.

Pod areną znajdowała się skomplikowana struktura podziemnych korytarzy (hypogenum). Na przełomie wieków Koloseum było wielokrotnie uszkadzane. Po raz pierwszy w roku 217 n.e.

na skutek pożaru. Odbudowa nastąpiła dopiero w roku 240 n.e. Kolejne prace rekonstrukcyjne prowadzono w latach 250 i 320 n.

e., a następnie w latach 484 i 508 n.e. po opanowaniu miasta przez barbarzyńców.